Świat codziennie zaskakuje nas bogactwem form życia, które zamieszkują Ziemię. Ewolucja ukształtowała zarówno proste organizmy jednokomórkowe, skomplikowane wielokomórkowe twory, fascynujący zbiór zwierząt i roślin, jak i prawdziwie mistrzowskie stworzenie – człowieka. Cywilizacja natomiast nieustannie podejmuje próby zbadania złożoności ludzkiego ustroju. Człowiek nie zawsze bowiem funkcjonuje wedle zasad fizjologii i cieszy się dobrym zdrowiem. Niekiedy do głosu dochodzą procesy patologiczne i najbardziej zaawansowane osiągnięcie natury – ludzie ciało – podlega zmianom chorobowym.
Patogeneza poszczególnych schorzeń postępuje według praw ciągu przyczynowo – skutkowego. Pierwszą z nieprawidłowości stanowią zaburzenia w funkcjonowaniu najmniejszych jednostek organizmu – pojedynczych komórek. Dlatego też poznanie i zgłębienie charakteru procesów, które zachodzą w komórkach pozwala dojść do prawdy na temat etiopatogenezy chorób. Nauką, która zajmuje się badaniem różnorodnych cząsteczek komórkowych i reakcji chemicznych, które pomiędzy nimi zachodzą, nazywa się natomiast biochemią.
Biochemia stanowi swego rodzaju wspólny język wszystkich nauk odkrywających istotę stworzenia. Dziedzina ta zgłębia tajniki każdego rodzaju organizmów – zarówno tych o submikroskopowych i mikroskopowych rozmiarach, takich jak bakterie, wirusy czy grzyby, ale również i tych bardziej skomplikowanych – zwierząt i ludzi.
Na ustrój człowieka składają się poszczególne systemy (pokarmowy, sercowo-naczyniowy, oddechowy, nerwowy, kostno-szkieletowy, endokrynologiczny…). Systemy zaś powstają dzięki układom narządów połączonych między sobą siecią naczyń krwionośnych, limfatycznych oraz nerwów. Narządy natomiast tworzone są przez różnego rodzaju tkanki. Wreszcie tkanki powstają z komórek przeprowadzających skomplikowane biochemiczne procesy. Dopóki wewnątrzkomórkowe zjawiska przebiegają według fizjologicznych norm, funkcjonowanie komórki jest prawidłowe, a organizm znajduje się w stanie zdrowia. Jeśli jednak na etapie małej komórki (pozornie wydaje się być nieznacząca, prawda?) procesy życiowe zaczynają odbiegać od normy, wówczas dochodzi do rozwoju choroby.
Zadaniem biochemii jest zatem poznać fizjologię i zgłębić, co stanowi patologię. Dzięki nowym odkryciom w dziedzinie biochemii możliwy jest postęp w medycynie, bowiem badając procesy komórkowe dochodzi się do prawdy, jakiego rodzaju nieprawidłowości przyczyniają się do wystąpienia konkretnych klinicznych objawów chorobowych. Biochemia otwiera zatem furtkę farmakologii – znając podstawy powstawania schorzeń można opracowywać leki poprawiające funkcjonowanie poszczególnych komórek.
Prawdziwy przełom w diagnozowaniu chorób przyniosło natomiast opracowanie biochemicznych badań laboratoryjnych. Dziś zwykle (choć oczywiście nie zawsze!) nie stawiamy rozpoznania w oparciu jedynie o objawy kliniczne. Mukowiscydozę, fenyloketonurię, zawał serca, wrodzoną niedoczynność tarczycy, wirusowe zapalenie wątroby, poszczególne nowotwory i wiele, wiele innych możemy diagnozować na podstawie biochemicznie oznaczanych w płynach ustrojowych substancji.